شتر دیدی، ندیدی!

(روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان)

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْواجِکُمْ وَ أَوْلادِکُمْ عَدُوًّا لَکُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَ إِنْ تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا وَ تَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیم (تغابن:۱۴) 
ای کسانی که ایمان آورده اید! بعضی از همسران و فرزندانتان دشمنان شما هستند، از آنها بر حذر باشید و اگر عفو کنید و چشم‌پوشی کنید و ببخشید، خدا هم (در حق همه شما) بسیار آمرزنده و مهربان است.

توضیح:

«عفو» به معنای گذشت و «صفح» به معنای ترک سرزنش و «مغفرت» به معنای از یاد بردن و به فراموشی سپردن است و این سه امر، سه گام در برخورد با خطاهای دیگران به خصوص خطاهای همسر و فرزند است.
هماهنگی صددرصد اخلاقی و اعتقادی بین مرد و زن در محیط خانواده، جز برای انبیا و اولیا علیهم‌السلام ممکن نیست، لذا اگر بخواهیم محیط خانه، گرم و صمیمی باشد، فقط باید صبر،گذشت، چشم‌پوشی و رأفت را پیشه‌ی خود کنیم، تا محیط خانه گرم و نورانی باشد.
البته باید توجه داشت با توجه به شأن نزول آیه، به همسر و فرزندی که مانع انجام وظایف بندگی شوند، دشمن گفته شده و قرآن کریم دستور داده که از چنین همسر و فرزندانی باید برحذر بود و البته، باز هم عفو و صفح و مغفرت با ایشان را باید رعایت کرد.
شأن نزول این آیه، درباره برخی از مسلمانان مکّه بود که به امر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌خواستند به مدینه هجرت کنند، اما با توجه مخالفت همسر و فرزندان خود، از هجرت و اطاعت فرمان رسول الله صرف نظر کردند.

حدیث:
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: کسی که تغافل نکند و از بسیاری از امور چشم‌پوشی ننماید، زندگی تلخ و ناگواری خواهد داشت. (غرر الحکم (تمیمی‌ آمدی):‌ ص۲۹۷)