به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نهاد کتابخانه های عمومی کشور، نشست نقد و معرفی کتاب «عشق به زبان فارسی» مجموعه اشعار محمود اکرامی، ۲۰ اردیبهشت ماه با حضور محمود اکرامی، عبدالرحیم سعیدیراد، شاعر؛ مرضیه محمدزاده، نویسنده و نغمه مستشارنظامی، دبیر شورای ادبی نهاد کتابخانه های عمومی کشور در غرفه نهاد در سی و چهارمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار شد.
محمود اکرامی در معرفی کتاب خود اظهار داشت: «عشق به زبان فارسی» شامل اشعاری پیرامون زبان فارسی در قالبهای متنوع شعری از جمله نیمایی، غزل و ... است که توسط انتشارات هزاره ققنوس منتشر شده است. در واقع این اثر حاصل نثرهایی است که برای برنامه شبانگاهی رادیو پیام می نوشتم.
در ادامه مرضیه محمدزاده، نویسنده کتاب «زنان پیامبراکرم(ص) و زنان با پیامبر اکرم(ص)» و «زنان ائمه معصومین(ع) و زنان با ائمه معصومین(ع)» در خصوص کتاب «نقش زنان در نهضت امام حسین(ع)» اظهار داشت: نهضت امام حسین(ع)، نهضتی زنانه-مردانه است؛ به این معنا که هم زنان و هم مردان در این نهضت نقش خود را به بهترین شکل ایفا کردند. در نهضت امام، زنان را در سه دسته می بینیم؛ نخست، زنانی که از همان ابتدا با امام حرکت کردند که عموما خانواده و همسران اصحاب ایشان بودند؛ دوم، کسانی که در نهضت نقش داشتند اما بنا به دلایلی قادر به همراهی نبودند؛ دسته سوم، زنانی هستند که بعدها در نهضت نقش داشتند همچون همسر و مادر مختار. این زنان مدیرانی قوی بودند و جهاد را در تمامی اشکال آن انجام دادند؛ در مقابل سلطان ظالم ایستادند و حرف حق را زدند؛ نسبت به زمان خود آگاهی کامل داشتند؛ مرثیه سرایی می کردند و از اولین عزاداران بودند؛ فرزندانی صالح تربیت کردند؛ زنانی عفیف و پاکدامن بودند؛ نسبت به مکتب آگاهی کامل داشتند؛ آزاده، مهاجر، مهاجم، زاهد، پارسا و امام شناس بودند.
وی افزود: در تاریخ نام چهل زن برده شده است. اگرچه زنانی در مقابل رسول الله(ص)، امام علی(ع) و امام حسن(ع) ایستادند، اما در نهضت امام حسین(ع)، دیده نشد که حتی یک زن به امام سنگی پرتاب کرده باشد یا دشنامی داده باشد. تنها ایرادی که به زنان در آن عصر گرفته می شود، سستی کردن بود.
در ادامه عبدالرحیم سعیدی راد، شاعر ضمن ابراز خرسندی از حضور در این نشست، در خصوص نثر ادبی اظهار داشت: نثر ادبی برادر شعر است. می توان گفت نثر ادبی، شعر منثور است. مرز بین شعر و نثر، به سختی قابل بیان است؛ نثر ادبی، از آداب زبان فارسی تبعیت می کند اما بیانی شاعرانه دارد. بیان شاعرانه در نثر بسیار حائز اهمیت است. در مقطعی(سال ۱۳۸۵) زیاد نبودند کسانی که بتوانند در قالب نثر بنویسند اما بعد از کتاب های نثر ادبی که با حمایت وزارت ارشاد به بازار نشر رسید، از آنجا که بستری فراهم شده بود، افراد بیشتری به این حوزه روی آورند. به اعتقاد من در هر زمینه ای اگر بستر لازم فراهم شود، استعدادها شکوفا خواهند شد. نثر ادبی هنوز هم بسیار جای کار دارد.
سعیدی راد با اشاره به تحقیقات خود در حوزه نثر ادبی پیرامون ائمه(ع)، اظهار داشت: در این زمینه تعداد بسیار کمی نثر وجود داشت. از آن پس به نوشتن نثر ادبی پیرامون ائمه(ع) پرداختم؛ نثری به سبک نامه ها و کاملا عاشقانه.
وی در ادامه به خوانش بخشی از کتاب های «عشق به زبان فارسی» و «همین: مجموعه نامه های عاشقانه» پرداخت.
در ادامه اسماعیل امینی، شاعر و طنزپرداز، اظهار داشت: از روزگاری که زمام تعلیم و تربیت و طراحی برای کتاب درسی، به دست پوزیتیویست ها افتاد، گمان کردند با طراحی تست و کتاب کار، دانش آموزان را فعال تر می کنند؛ بنابراین خواندن و نوشتن در مدارس فراموش شد. امروز فرزندان ما که به دانشگاه می رسند، گویا طی ۱۲ سال به اندازه ۵ صفحه مطلب ننوشته اند.
وی ادامه داد: ما از نحوه صحبت کردن و قلم افراد، متوجه می شویم که مهارت نوشتن فراموش و پوچ نویسی و پوچ سخنگویی، جایگزین آن شده است. امیدوارم دوستان اهل قلم امثال آقای اکرامی و جناب سعیدی راد برای کمک به رفع نقص نظام آموزشی همت کنند و در جاهایی همچون کتابخانه های عمومی، کتابخانه های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و حتی برخی رسانه ها، انگیزه هایی ایجاد کنیم تا بچه ها به نوشتن ترغیب شوند. نوشتن، دنیای ما را بزرگ تر می کند و از طریق نوشتن منظم حرف زدن را یاد می گیریم.