(روز هفتم ماه مبارک رمضان)

پرهیز از همنشینی با منحرفان و اهل معصیت!
وَ إِذا رَأَیْتَ الَّذِینَ یَخُوضُونَ فِی آیاتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّی یَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ... (انعام:۶۸)
هرگاه کسانی را دیدی که آیات ما را استهزا می‌کنند، از آن‌ها روی‌بگردان تا به سخن دیگری بپردازند و با این گروه ستمکار منشین.

توضیح:
با توجه به این آیه و آیات مشابه، در روایات متعدّدی از همنشینی با اهل گناه و منحرفان، یا شرکت در مجلسی که در آن گناه می‌شود و انسان قدرت جلوگیری از آن را ندارد نهی شده است، حتّی اگر اهل مجلس از بستگان نزدیک انسان باشند.
به عنوان نمونه از رسول خدا صلی الله علیه و آله و حضرت علی و امام صادق علیهما السلام نقل شده است که می‌فرمایند:
کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد، در مجلسی که در آن به اولیای خدا توهین می‌شود یا از مسلمانی عیب‌جویی می‌گردد نمی‌نشیند.
[از] همنیشینی با بدان [بپرهیزید که]، سبب سوء‌ظن به نیکان می‌گردد.
سزاوار نیست برای مؤمن در مجلسی بنشیند که در آن نافرمانی خدا می‌شود و نتواند آن را دگرگون سازد.

حدیث:

امام رضا علیه السلام نیز با توجه به این آیه، مؤمنین را به شدّت از مجالست با اشخاص دارای عقاید منحرف نهی می‌نمایند و در پاسخ به کسی که در توجیه مجالست خود با منحرفان می‌گوید: من با آن‌ها همنشینی می‌کنم ولی مخالف عقاید آن‌ها هستم، می‌فرمایند: با آن‌ها همنشینی نکن؛ چون خدای عزّوجلّ می‌فرماید: «هرگاه بشنوید افرادی آیات خدا را انکار و استهزا می‌کنند، با آن‌ها ننشینید تا به سخن دیگری بپردازند! وگرنه، شما هم مثل آنان خواهید بود.»
بحار الأنوار (علامه مجلسی) : ج۴۸، ص۲۶۴