(روز دهم ماه مبارک رمضان)

آمادگی همه‌جانبه و دائمی در برابر دشمنان

وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّکُمْ وَآخَرِینَ مِنْ دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ یَعْلَمُهُمْ (انفال:۶۰)
و هر چه در توان دارید از قوا و اسب‌ها آماده کنید، تا با این [تدارکات]، دشمن خدا و دشمن خودتان و [دشمنان] دیگری را جز ایشان که شما نمی‌شناسیدشان ولی خدا آنان را می‌شناسد، بترسانید.

توضیح:

در کتب معتبر لغت در خصوص معنی (رهب، ‌ ریشه ترهبون) و وجه تمایز آن با (خوف) چنین آمده است: اگر همان ترسی که در خوف گفته شد، ادامه پیدا کرد و استمرار داشت، به آن رهب گفته می‌شود.
با توجه به معنای رهبت، افق‌های جدیدی در مفهوم آیه روشن می‌گردد! یعنی مؤمنین به شکلی باید در تقویت قوای خود بکوشند که ترسی دائم و همه‌جانبه در دل دشمن ایجاد کنند! این مهم نیز محق نمی‌شود، مگر آنکه از حیث کیفی، بتوان با به‌روزترین قوای تهاجمی دشمن مقابله کرد و در صورت لزوم، از به‌روزترین قوای تدافعیش نیز عبور کرد! آن هم در همه عرصه‌ها! از وجوه مختلف جنگ نظامی در دوران کنونی گرفته (سایبری، هوایی، زمینی، دریایی و...) تا جنگ در زمینه‌های اقتصادی، فرهنگی، اعتقادی، سیاسی، رسانه‌ای و... از حیث کمی نیز در همه این عرصه‌ها، باید نیروها، تجهیزات و قوای تدافعی و تهاجمی در چنان حجم عظیم و گسترده‌ای باشند که دشمن را در ترسی دائم فرو بَرَد.

حدیث:

حضرت علی علیه‌السلام: مرد جنگجو همیشه بیدار و هوشیار است، و هر که از دشمن آسوده بخوابد، دشمن نسبت به او نخواهد خفت. (نهج البلاغه (سید رضی) :‌ فرازی از نامه ۶۲)