به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، مرحله دوم طرح «با هم بخوانیم» با مشارکت ۳۵ کتابخانه عمومی منتخب از سراسر کشور شهریورماه سال جاری برگزار شد. کتابخانه عمومی شهید باهنر شهر لنده در استان کهگیلویه و بویراحمد و سارا صفازاده، کتابدار این کتابخانه یکی از میزبانان اجرای این طرح بودند.

سارا صفازاده که بیش از ۹ سال است در کسوت کتابدار خدمت می کند، با اشاره به روند انتخاب اعضا برای شرکت در طرح باهم بخوانیم، گفت: به اعتقاد من امکان شرکت در طرح باهم بخوانیم، می توانست امتیاز و جایزه ای برای اعضای فعال و دائمی کتابخانه محسوب شود؛ با همین نگاه شرکت کنندگان را انتخاب و بعد از اینکه از اشتیاق آن ها اطمینان حاصل کردم، طی جلسه ای طرح و الزامات آن را برای والدین شرکت کنندگان توضیح دادم؛ چراکه اجرای باهم بخوانیم، از آنجا که در بازه زمانی نسبتا طولانی انجام می شد، همراهی والدین را نیز می طلبید. در این فرایند و به دلیل برنامه های تابستانه بعضی خانواده ها، تعدادی از افراد منتخب حذف شدند. بعد از آن با توجه به ارتباطاتی که با مدرسه مجاور کتابخانه داشتم و مشورت با معلمان، افراد جدیدی معرفی شدند و به تیم باهم بخوانیم کتابخانه باهنر پیوستند.

صفازاده با اشاره به منابع مورد علاقه شرکت‌کنندگان این کتابخانه، گفت: کتاب های علمی و عملی، انجام آزمایش و ساخت کاردستی برای بچه ها در اولویت بود و بعد از آن کتاب های داستانی که تنها حاوی یک قصه بود، مورد استقبال قرار گرفت. از این دست کتاب ها می توانم از «پرواز کن، پرواز» یاد کنم، که بسیار مورد توجه قرار گرفت و بچه ها با داستان و محتوای آن به خوبی ارتباط برقرار کردند؛ کتاب «گل عزیز نرگس» با اینکه داستانی بود، به دلیل حجم زیاد و روایت چند قصه، برای اکثر بچه ها خسته کننده بود.

وی ادامه داد: از بین شیوه های مطالعه، بلندخوانی برای شرکت کنندگان ما ارجح بود. فکر می کنم گفت و گو ها و تبادل نظراتی که در جریان بلندخوانی شکل می گرفت برای بچه ها جذابیت داشت؛ چراکه کمتر در مدرسه و کلاس های درس اتفاق می افتد. جلسات بلندخوانی در کتابخانه ما گاه ۳ ساعت طول می کشید. بعد از بلندخوانی، مطالعه فردی و در نهایت جمع خوانی شیوه مورد علاقه شرکت کنندگان کتابخانه ما بود. بچه ها جمع ۱۲ نفره در بلندخوانی و مباحثات گروهی را به مطالعه در گروه های کوچک ترجیح می دادند و به همین دلیل ما در پایان جلسات جمع خوانی، دقایقی را به تبادل نظر درباره موضوع کتاب اختصاص می دادیم.

صفازاده با اشاره به خاطراتی که در جریان اجرای طرح شکل گرفت، گفت: شیرین ترین خاطره برای من حضور میهمانان دائمی در تمامی جلسات باهم بخوانیم بود. در واقع باهم بخوانیم، خانواده های شرکت کنندگان را نیز به کتابخانه کشاند. اعضای خانواده با دیدن اشتیاق فرزندان یا خواهران بزرگ تر خود، مشتاق حضور در جلسات ما بودند. والدین با من تماس می گرفتند و می خواستند در صورت امکان فرزند کوچکشان هم بیننده برنامه های ما باشد. این موضوع چندین بار تکرار شد؛ اولین بار ۴ نفر میهمان ما شدند و با توجه به اینکه اختلالی در روند اجرای برنامه پیش نیامد، تا پایان طرح همراه ما ماندند. من سعی می کردم در جلساتی که کارهای عملی انجام می دادیم و کاردستی می ساختیم، از مشارکت آن ها هم استفاده کنم.

وی با اشاره به بازخوردهای دریافتی پس از اجرای طرح، گفت: در سری نخست اجرای باهم بخوانیم، شرکت کنندگان طرح را از میان اعضای کتابخوان و مسلط انتخاب کرده بودم اما در دور دوم، این معیار کنار گذاشته شد و در گروه ۱۲ نفره ما بچه هایی کمرو و خجالتی بودند، به قدری که مادر یکی از بچه ها بسیار نگران این موضوع بود. جالب بود که در جریان اجرای طرح، این کودک متحول شد؛ یادم می آید که در جلسه اول اصلا اظهار نظر نمی کرد اما به تدریج بهتر و بهتر شد و در دوازدهمین جلسه کاملا تغییر کرده بود. اولیای او بسیار راضی بودند و استمرار این طرح را برای ارتقای توانمندی های کودکان و نوجوانان ضروری دانستند.

کتابدار کتابخانه عمومی شهید باهنر لنده خواستار تداوم اجرای طرح باهم بخوانیم شد و گفت: به اعتقاد من اجرای باهم بخوانیم به نفع کتابخانه و اعضای آن است. حضور منظم بچه ها در کتابخانه و داشتن تجربه ای شیرین، کتابخانه را بیش از پیش در ذهن آن ها ثبت و به زندگی روزمره شان وارد می کند. بعلاوه، حضور در جمعی مطالعه محور، به ارتقای دانش و مهارت های بچه ها می انجامد و قطعا یاریگر آنان در مسیر زندگی خواهد بود.

وی تجدید نظر در منابع متناسب با سن شرکت کنندگان را لازمه موفقیت بیش از پیش طرح باهم بخوانیم دانست.