به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نهاد کتابخانه های عمومی کشور، غرفه نهاد در سی و چهارمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران ۲۰ اردیبهشت ماه میزبان نشست دیدار با محمد حمزه زاده، نویسنده کودک و نوجوان بود.

حمزه زاده که نوشتن را از ۱۵ سالگی و با ارسال مطلب به مجلات آغاز کرد در خصوص نشریه هدهد سفید نهاد که بیش از نیمی از مطالب آن توسط نوجوانان نگاشته می شود، اظهار داشت: من چند شماره از این نشریه را دیده ام و می دانم نویسندگانی حرفه ای از حوزه کودک و نوجوان در این نشریه قلم می زنند که بسیار ارزشمند است. کیفیت مطالب نوشته شده توسط کودکان و نوجوان نیز مطلوب است. این تقریبا مسیری است که خودم طی کرده ام و می دانم که بسیاری از نویسندگان مسیر مشابهی طی کرده اند. موقعیت هایی مثل نشریه هدهد سفید و هر موقعیت دیگری که به کسانی که توان انجام کار خلاقانه را در خود می بینند، فرصت ابراز وجود دهد، کار بسیار مهم و ارزشمندی است.

وی ادامه داد: کارکرد دیگر نشریه هدهد سفید و نشریات مشابه، حلقه و محفلی است که با نویسندگان مجموعه شکل می گیرد. ممکن است خلأ نبود چنین نشریه یا محفلی دیده نشود اما آفات آن در بزنگاه های سیاسی و انواع و اقسام مشکلات اجتماعی خود را به صورت سوء تفاهم هایی نشان می دهد. نشریه ها، محافل و برنامه های فرهنگی بسیار کمک کننده بوده و اصولا تولید فرهنگی حاصل تشکیل محافل است.

حمزه زاده اضافه کرد: سالیانی چند نشریه کودک همچون سروش نوجوان، کیهان بچه ها، سلام بچه ها، پوپک و ... نقش محافل را بازی می کردند و با وجود آن ها ادبیات کودک رشد خوبی داشت. به اعتقاد من در حال حاضر مهم ترین مرکزی که می تواند برای نویسندگان محل رفت و آمد، گفت و گو و تبادل افکار باشد، نهاد کتابخانه های عمومی کشور است؛ که از خیلی از برچسب های سیاسی دور است، مردمی است و کارکردهایی منحصر به فرد دارد.

وی با اشاره به ویژگی های مورد نیاز یک نویسنده گفت: من در حوزه کودک و نوجوان کار می کنم و به اعتقاد من مهم ترین ویژگی نویسنده ای که در این حوزه قلم می زند، پس از اشراف به حوزه تخصصی و تئوری ادبیات، اشراف به مبانی تربیتی و روش های انتقال مفاهیم حوزه سبک زندگی به بچه ها است. مجموع این موارد در کنار آگاهی از روانشناسی و ملزومات حوزه داستان نویسی، در حوزه علوم تربیتی و سبک زندگی گره گشا خواهد بود؛ حوزه ای که قدری دچار سردرگمی است؛ در حال حاضر مرکز ثقل تربیت بچه ها، موضوع هویت آن ها است؛ آن ها باید هویت فردی، فرهنگی، تاریخی خود را بشناسند و با داشتن هویت در طوفان حوادث محفوظ خواهند ماند.

حمزه زاده با پیوستن به پویش «کتاب دستت چیه»، کتاب «تربیت دینی کودک» اثر آیت الله محی الدین حائری شیرازی را آخرین کتابی که مطالعه کرد، دانست و خواندن این کتاب را به نویسندگان حوزه کودک و نوجوان پیشنهاد داد.

وی با مقایسه حوزه داستان کودک و نوجوان قبل و بعد از انقلاب اسلامی، گفت: پیش از انقلاب تقریبا مفهومی به اسم ادبیات کودک و نوجوان نداشتیم؛ مطالعاتی انجام می شد اما نمی توان بر آن نام ادبیات کودک و نوجوان را گذارد. ادبیات کودک و نوجوان دستاوردی بعد از انقلاب اسلامی است و در واقع تعداد نویسندگان و کتاب ها، قبل و بعد از انقلاب اسلامی در حوزه کودک و نوجوان، قابل مقایسه نیستند. بنابراین تمام رشد ادبیات کودک به بعد از انقلاب مربوط می شود. بعد از انقلاب، ادبیات کودک، آیینه زندگی مردم بوده و در مقاطع مختلف جنگ، انقلاب و سبک زندگی بر ادبیات اثر گذاشته است. اما در حال حاضر تحت تأثیر فعالیت ناشرانی که بر ادبیات خارجی تمرکز کرده اند، حوزه ادبیات کودک در حال ضعیف شدن است. این گرایش قدری نگران کننده است؛ فارغ از اینکه محتوای کتاب های خارجی مبتنی بر سبک زندگی ما نیست، حجم این کتاب ها در بازار کتاب ما بسیار است. متاسفانه امروز نویسندگان کودک و نوجوان ما در حوزه تولید محتوا منسجم نیستند. نهاد می تواند به عنوان یک مشتری و گرم کننده موتور تولید و مصرف، نقش ایفا کند تا وضعیت رو به بهبودی رود.